انواع صفحه نمایش در تلویزیون

دستگاه های تلویزیونی که در اواخر دهه 1920 ، با استفاده از فناوری لوله اشعه کاتدی (CRT)  معرفی شدند، که پس از جنگ جهانی دوم به یک محصول محبوب مصرف کننده تبدیل شدند. افزودن رنگ به تلویزیون برای پخش پس از سال 1953 باعث افزایش محبوبیت دستگاه های تلویزیونی در دهه 1960 شد و آنتن  خارجی برای دریافت سیگنال به ویژگی مشترک خانه های حومه هر شهری تبدیل شد. این تلویزیون همه جا حاضر در دهه 1970 به دستگاه ضبط مانند بتاماکس ، VHS و بعدا DVD  مجهز شدند.  همچنین از اوایل دهه 1980 از تلویزیون به عنوان مانیتور  به  کامپیوترهای خانگی (همانند Timex Sinclair 1000) و کنسول های اختصاصی بازی ویدیویی (به عنوان مثال Atari) مورد استفاده قرار گرفته است. در اوایل سال 2010 ، تلویزیون صفحه تخت دارای فناوری نمایشگر کریستال مایع (LCD) ، به ویژه فناوری LCD با نور پس زمینه LED ، تا حد زیادی جایگزین CRT و سایر فن آوری های نمایشگر شد. تلویزیون های صفحه تخت مدرن معمولاً قابلیت نمایش با کیفیت بالا (FULL HD- 4K  و حتی 8K) را دارند و همچنین می توانند محتوا را از دستگاه USB پخش کنند.

انواع صفحه نمایش تلویزیون

1. CRT
2. LCD
3. OLED
4. پلاسما

تلویزیونهای CRT

شامل تفنگ‌های الکترونی است که اشعه تولید می‌کند که در کنار هم تصاویر را روی صفحه ایجاد می‌کنند .این تلویزیون‌ها فقط توانایی پخش تصاویر سیاه و سفید را داشتند. با این حال مردم در مورد این اختراع جدید که پیش از این مشابه آن را هرگز ندیده بودند، بسیار هیجان‌زده بودند.

تلویزیون Plasma

صفحه نمایشگر پلاسما (PDP) نوعی نمایشگر صفحه تخت است که در نمایشگرهای بزرگ تلویزیون 30 اینچ (76 سانتی متر) یا بزرگتر متداول است. به آنها نمایشگرهای “پلاسما” می گویند زیرا در این فناوری از سلولهای كوچك حاوی گازهای یونیزه با بار الكتریكی استفاده می شود. از ویژگیهای این تکنولوژی میتوان به تولید آسان در ابعاد بسیار بزرگ، رفرش ریت تا 600 HZ یعنی در ثانیه 600 بار تصویر صفحه نمایش  به روز آوری میشود ( این عدد در تلویزیونهای پرچمدار LED امروزی تا 120 هرتز میرسد) و روشنایی عالی این تلویزیون ها اشاره کرد. اما این نوع تلویزیونها هم معایب اساسی خود را دارند که میتوان به عدم پشتیبانی از کیفیت بالاتر از FULL HD، مصرف برق خیلی زیاد و اثر سوختگی “Burn-in” بیشتر ( احتمال بیشتر، سوختن دائمی پیکسل) اشاره کرد.

تلویزیون LCD

تلویزیون های Liquid-Crystal-Display یا کریستال مایع تلویزیونی هستند که برای تولید تصاویر از کریستال مایع استفاده می کنند. تلویزیون های LCD بسیار نازک تر و سبک تر از لوله اشعه کاتدی (CRT) با اندازه صفحه نمایش مشابه هستند همچنین هزینه تولید آن نسبت به بقیه کمتر میباشد به همین دلیل فراگیرترین نوع تولیدی حال حاظر تلویزیون میباشند. در سال 2007 ، تلویزیون های LCD برای اولین بار از فروش تلویزیون های CRT در سطح جهانی پیشی گرفتند  و آمار فروش آنها نسبت به سایر فناوری ها تسریع شد. همچنین این تلویزیون ها به سرعت رقیب اصلی خود در بازار صفحه نمایش بزرگ همچون تلویزیونهای پلاسما را  نیز پشت سر گذاشتد.

تلویزیون OLED

OLED (دیود ساطع کننده نور آلی) یک دیود ساطع کننده نور است که در آن لایه ای از ترکیب آلی قرار گرفته است که در پاسخ به جریان الکتریکی نور را ساطع می کند. این لایه آلی بین دو الکترود اند و کاتد  قرار دارد. به طور کلی ، حداقل یکی از این الکترودها شفاف است. OLED در دستگاه هایی مانند صفحه تلویزیون  و یا برای نمایشگرهای رایانه ای، سیستم های قابل حمل مانند تلفن های همراه، کنسول های بازی دستی و PDA نیز استفاده می شود.

در حال حاظر بیشتر تلویزیونهای تولیدی از یکی از تکنولوژی LCD  و یا  OLED استفاده میکنند برای همین در این مطلب به تفصیل در باره این 2 نوع صفحه نمایش حرف خواهیم زد.

تکنولوژی LCD

پنل های LCD از دو لایه، ماده شیشه مانند ساخته شده اند که قطبی شده و بهم چسبیده اند. یکی از لایه ها با یک پلیمر مخصوص پوشانده شده است که کریستالهای مایع منفرد را در خود نگه می دارد. سپس جریان الکتریکی از کریستالهای منفرد عبور داده می شود ، که کریستالها اجازه عبور یا مسدود کردن نور را برای ایجاد تصاویر می دهد. کریستال مایع  خود نور را تولید نمی کنند، بنابراین یک منبع نور خارجی مانند لامپهای فلورسنت مورد نیاز است. هنگام خرید یک تلویزیون جدید، با تلویزیون های زیادی روبرو خواهید شد، که روی آنها برچسب LED خورده است که شاید هم فروشنده با آب وتاب و به دروغ  در مورد LED برای خریدار از همه جا بیخبر توضیح دهد. LED در واقع همان LCD است که در آن به جای لامپهای فلورسنت از لامپهای LED  به عنوان نور پس زمینه استفاده می کند. باید به این نکته هم اشاره کرد که طرز قرار گیری این LED هم مهم میباشد که در مطالب بعدی به تفصیل آنرا توضیح میدهیم.

 طرز قرارگیری کریستال مایع مهم است و با توجه به طرز قرارگیری و جهت حرکت به سه نوع کلی تقسیم می شود:

پنل TN یا Twisted Nematic

مزیت اصلی پنل های TN سرعت است. پنل های TN “شاتر سه بعدی فعال” استفاده می کنند که در اصل به آن امکان می دهد اطلاعات را تا دو برابر انواع دیگر پنل ها نمایش دهند. علاوه بر این، زمان پاسخ پنل های TN بسیار سریع است. یکی دیگر از مزایای پنل های TN این است که به طور کلی ارزان قیمت میباشد. زمان پاسخ سریع ، رفرش ریت بالا و فاکتور قیمت ارزان باعث محبوبیت این نوع پنل در بین گیمرها شده است. نقطه ضعف عمده پنل های TN این است که آنها فاقد  تولید دقیق رنگ هستند. اگر در حال مرور فیس بوک هستید ، این مشکل مهم نیست. با این حال ، اگر شما در حال  کار گرافیکی یا تماشای یک فیلم هستید، ممکن است پنل های TN مناسب شما نباشد به همین دلیل این پنلها کمتر در تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرند.

پنل IPS

In-Plane Switching، تفاوت اصلی بین IPS  وTN ، همانطور که در بالا ذکر شد ، قیمت و میزان دقت رنگ است. مانیتورهای IPS معمولاً در کارهای گرافیکی ترجیح داده می شوند، زیرا با دقت بیشتری رنگ را به تصویر می کشند و همچنین زاویه دید بالایی دارند (اگر از هر جهتی به صفحه نمایشگر نگاه کنید کمترین افت کیفیت تصویر را شاهد هستید ). در واقع، پنل های IPS برای رفع نقص پنل TN طراحی شده اند. این پنل بیشتر در تلویزیونهای شرکت LG مورد استفاده قرار میگیرد.

پنل VA

VA مخفف vertical alignment است و نوعی فناوری صفحه نمایش LCD است. پنل های VA دارای بهترین کنتراست و عمق تصویر در میان دیگر پنل های نمایشگر میباشد، اما زاویه دید کمتر و زمان پاسخگویی( response times ) طولانی تر نسبت به IPS از معایب این پنل است. VA بیشتر در تلویزیونهای شرکت SAMSUNG  مورد استفاده قرار میگیرد) هر چند سامسونگ با تغییر اسم به”PLS ” به طور محدودی از پنل IPS نیز استفاده کرده است(.

 نتیجه گیری : هیچ یک از این پنل ها ذاتاً  نسبت به دیگری برتر نیستند ، هر دو (IPS و VA) اهداف مختلفی را دنبال می کنند. به طور کلی، تلویزیون های IPS دارای زاویه دید گسترده ای، مناسب برای استفاده در یک اتاق نشیمن  با نور متوسط و پخش محتوای ورزشی با حرکات سریع (تماشای مسابقات فوتبال، رالی و..) است. این پنل همچنین برای استفاده از مانیتور رایانه  نیز بهترین گزینه می باشند، در عوض تلویزیون های VA دارای کنتراست بهتری هستند که آنها را برای استفاده در یک اتاق تاریک و سینمای خانگی بهتر می کند. بنابراین بسته به نوع استفاده خود انتخاب کنید، زیرا هیچ یک از اینها بهترین نیستند.

تکنولوژی کوانتوم دات ( QUANTUM DOT )

نقاط کوانتومی، در تلویزیون های LCD بالارده از یک صفحه حاوی ذرات بسیار ریزی برای ارائه رنگ خالص با طول موج دقیق استفاده شده است. هر شرکت اسم خاصی برای این تکنولوژی استفاده میکند برای مثال تلویزیون‌های QLED (کیولد)  سامسونگ یا نانوسل (NANOCELL) ال‌جی اشاره کرد که از این ذرات نانو برای بهبود نمایش تصاویر بهره می‌برند.

تکنولوژی OLED

OLED مخفف “دیود ساطع کننده نور آلی” است. OLED این ویژگی غیرمعمول را دارد که هنگام تغذیه برق می تواند از یک دیود نور و رنگ تولید کند. به همین دلیل ، تلویزیون های OLED نیازی به نور پس زمینه جداگانه ندارند. هر پیکسلی که مشاهده می کنید یک منبع رنگ و نور است. برخی از مزایای ذاتی صفحه های OLED این است که می توانند بسیار نازک و انعطاف پذیر باشند. اما بزرگترین فایده ای که آنها را با تلویزیونهای LED مقایسه می کنیم این است که هر پیکسل درخشندگی و قدرت خاص خود را به طور جداگانه دریافت می کند. وقتی روشن است ، می توانید آن را ببینید و وقتی خاموش است، هیچ نوری ساطع نمی کند، کاملاً سیاه است بنابراین در این نوع تلویزیونها کنتراست بینهایتی را شاهد هستیم. در حال حاضر ، LG Display تنها تولید کننده پنل های OLED برای تلویزیون است. سونی و ال جی توافق نامه ای دارند که به سونی امکان می دهد پنل های OLED ال جی را در تلویزیون های خود قرار دهد، مانند تلویزیون خیره کننده سری A9G. از معایب این نوع تلویزیون این است که زمانی که  کاربر به طور مداوم یک نوع محتوای خاصی را نگاه کند احتمال سوختگی دائم (Burn-In) پیکسل ها بیشتر از LED ها می باشد که میتواند به صورت هاله ای دائمی در قسمت خاصی از صفحه نمایش قرار گیرد. سامسونگ هم اعلام کرده در حال ساخت یک نوع پنل جدیدی که حاصل تلفیق دو فناوری کیولد و OLED به اسم  QD-OLED است.

خلاصه مطالب بالا

1. در حال حاظر 2 نوع صفحه نمایش LCD  و OLED بیشترین سهم بازار را در اختیار دارند.
2. LED همان LCD میباشد این تغییر اسم به منظور کار تبلیغاتی و فروش بیشتر محصول است.
3. از خصوصیات LCD استفاده از نور پس زمینه است.
4. LCD برای تنظیم و جهت شدت نور ساطع شده نور پس زمینه از کریستال مایع استفاده میکند.
5. .   بر اساس طرز حرکت و قرارگیری کریستال مایع 3 نوع کلی پنل موجود می باشد:

• تلویزیونهای OLED  فاقد نور پس زمینه می باشند بنابراین ضخامت کم و کنتراست فوقالعاده ای دارند.